Cara de velocidade é o resultado de acudir á literatura
como bálsamo, refuxio e bitácora da superación de «H».
Neste poemario están presentes os seus avances en forma
de pasos de xigante e a satisfacción do retorno ao fogar logo
dunha convalecencia; a enfermidade toma forma de monstro
ao que se desafía, co que se dialoga e convive; e sobre todo,
a vida cotiá afróntase con humor, fortaleza, optimismo
e imaxinación fronte á adversidade.
